χάραμα
Χριστός Ανέστη καλησπέρα σε όλους. Ξημερώνει Κυριακή και μείς ακόμη έχουμε καραντίνα. Τι να πω! Ευτυχώς αρχίζουν και βγαίνουν στο φώς οι μικρές αλήθειες για το πώς και το γιατί φτάσαμε 2 μήνες μετά την πανδημία να είμαστε σταματημένοι. Πλήρης ακινησία. Όταν θα ξεκαθαρίσει καλά το τοπίο θα έχουμε και μείς ξεκαθαρίσει τις θέσεις μας με όλο αυτό. Τέλος πάντων λίγη υπομονή ακόμη για να δούμε τι είδους απειλές θα φανερωθούν και τι θυσίες θα μας ζητηθούν. Σε αντίθετο πνεύμα με αυτά που ζούμε σας κοινοποιώ φωτογραφίες με το ανοιξιάτικο χάραμα, την ησυχία που περιβάλει την μονή και τα τραγούδια που ακούμε. Και να μην ξεχνάμε ότι έχουμε μόνο μια ζωή να ζήσουμε και να εξαργυρώσουμε. Τι θα ψωνίσουμε; Κόλαση ή παράδεισο;. Η καρδιά μας, που είναι το μόνο κομμάτι που θα πάρουμε μαζί μας στο ταξίδι της αιωνιότητας, είναι το αδιάψευστο κομμάτι αλήθειας, που φέρει τις αποδείξεις, που θα κρίνουν το πούμε θα πάμε. Γιατί σ αυτή τη ζωή, δεν μπορούμε να γυρίσουμε στο παρελθόν για εξιλέωση.