ευχαριστήριο για το σχολιασμό και άρθρο για τις μάσκες στα σχολεία.



Καλημέρα. Να ευχαριστήσω όσους και όσες σχολίασαν στην ανάρτηση για το πανηγύρι της μονής. δεν συνηθίζω να μην απαντώ και θέλω να με συγχωρέσετε, γιατί ήμουν πολύ απασχολημένος και κουρασμένος, βάζοντας τα πράγματα που χρησιμοποιούμε για την υποδοχή των προσκυνητών, στη θέση τους. Η προσέλευση ήταν πολύ μικρότερη απ τις άλλες χρονιές και ο κόσμος που ήρθε, δεν ήταν μόνο την ώρα των ακολουθιών, αλλά όλη την διάρκεια της ημέρας και τις δύο επόμενες, λόγω του φόβου απ την πανδημία, που όπως είναι φυσικό, μας κάνει όλους πολύ προσεχτικούς. Εν όψει την νέας σχολικής χρονιάς που θα αρχίσει σε λίγες μέρες και με το θέμα της μάσκας που θα πρέπει να φορούν τα παιδιά, σας κοινοποιώ δύο άρθρα του γιατρού κ. Αναστασίου Χατζή ειδικού παιδιάτρου για καλύτερη ενημέρωση σας. Να είστε καλά και με την βοήθεια του Θεού και τις προσευχές όλων να βγούμε απ αυτή την κατάσταση ή να φανερώσει την αλήθεια γιατί πολλοί ανησυχούν και βλέπουν την προσπάθεια σκοταδιστών για εκμετάλλευση της πανδημίας λόγω συμφερόντων;

Η ΜΑΣΚΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΣΕ ΑΙΦΝΙΔΙΟ ΘΑΝΑΤΟ!!

Το ότι υπάρχουν πρόθυμοι πολιτικοί αλλά και πανέτοιμοι ειδικοί επιστήμονες να φορέσουν υποχρεωτικά μάσκα σε παιδιά από 6 έως 16 ετών στα σχολεία, πραγματικά με ξεπερνά!! Τελικά ίσως επαληθεύεται το γνωστό σε όλες τις ιστορικές περιόδους… “τρώγοντας έρχεται η όρεξη”…

Γράφει ο Αναστάσιος Χατζής, MD, PHd, Παιδίατρος – Εντατικολόγος, Διευθυντής Παιδιατρικής Μονάδας Εντατικής θεραπείας, Παιδιατρικό Κέντρο Αθηνών

“Πάνω απ’ όλα όμως θα πρέπει να γνωρίζουμε ένα σοβαρό κίνδυνο που έχουν τα παιδιά όταν φορούν τη μάσκα.

Όλοι συμφωνούν ότι για να προστατεύει η μάσκα θα πρέπει να εφαρμόζει καλά γύρω από το στόμα και τη μύτη καλύπτοντας και το πηγούνι.

Όμως, μια τέτοια εφαρμογή αναπόφευκτα δυσκολεύει την αναπνοή.

Ένας ενήλικας, αν δεν έχει χρόνιο αναπνευστικό ή καρδιακό πρόβλημα, μπορεί να προσαρμοστεί και να ρυθμίσει ανάλογα την αναπνοή του. Ένα μικρό παιδί αυτό δε μπορεί να το κάνει. Πολύ περισσότερο αν τρέξει, παίξει, γελάσει ή φωνάξει!

Σ’ αυτήν την περίπτωση η αναπνοή του γίνεται πιο γρήγορη, πιο απότομη και πιο βαθιά. Αν λοιπόν το παιδί προσπαθήσει να πάρει μια απότομη και βαθιά αναπνοή μέσα από τη μάσκα, είναι σαν κάποιος να του έχει κλείσει το στόμα και τη μύτη με την παλάμη του.

Η προσπάθεια αναπνοής με φραγμένο το στόμα και τη μύτη δεν προκαλεί είσοδο του αέρα, όπως γίνεται στην κανονική αναπνοή.

Αυτό έχει δύο συνέπειες:

1. απότομη πτώση του οξυγόνου στο αίμα του παιδιού.

2. μεγάλη αύξηση της (αρνητικής) ενδοθωρακικής πίεσης.

Και τα δύο μαζί δυσκολεύουν την καρδιακή λειτουργία με κίνδυνο ή την καρδιακή ανακοπή ή την εμφάνιση οξέος πνευμονικού οιδήματος.

Και τα δυο μπορούν να οδηγήσουν σε αιφνίδιο θάνατο.”

 

Του Τάσου Χατζή, παιδιάτρου, εντατικολόγου, μέλους Δ.Σ. του ΙΣΑ

 

Έπειτα από σχεδόν τρεις μήνες και τα μικρότερα παιδιά – του δημοτικού και του νηπιαγωγείου γυρίζουν στο σχολείο.

Γονείς και εκπαιδευτικοί κατέχονται από μια λογική ανησυχία.

Οι πρώτοι για το ενδεχόμενο μόλυνσης και νόσησης των παιδιών αλλά και μεταφοράς του ιού στο σπίτι, όπου πιθανό να υπάρχουν άλλα ευπαθή άτομα.

Οι δεύτεροι τόσο για την ευθύνη που αναλαμβάνουν όσο και για τη δική τους υγεία.

Όλους δύο κυρίως ερωτήματα τους απασχολούν:

Το πρώτο και επίμονο ερώτημα τους είναι αν τα παιδιά στο σχολείο θα πρέπει να φορούν μάσκα.

Η απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα δεν είναι ένα σκέτο "ναι" ή "όχι".

Οι οδηγίες λένε ότι τα παιδιά κάτω των δύο ετών δε θα πρέπει να φορούν μάσκα, γιατί θεωρείται επικίνδυνη για την αναπνοή τους. Όμως τα παιδιά αυτά βρίσκονται στο σπίτι με τους γονείς τους.

Για τα μεγαλύτερα παιδιά, ηλικίας από 2 έως 12 ετών, δηλαδή τα παιδιά που θα βρίσκονται είτε στο βρεφονηπιακό σταθμό, ή στο νηπιαγωγείο ή σε μια τάξη του Δημοτικού, η απάντηση είναι πιο σύνθετη.

Ξεκινάμε από το πιο απλό: η μάσκα είναι υποχρεωτική μέσα στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Βέβαια εκεί τα παιδιά συνοδεύονται από έναν τουλάχιστον ενήλικα.

Υπάρχει επίσης ισχυρή σύσταση για όλους, μικρούς και μεγάλους, να φορούν μάσκα όταν είναι σε πολυσύχναστους χώρους, όπως είναι τα πολυκαταστήματα.

Στο σχολείο, είτε τα παιδιά είναι μέσα στην τάξη είτε στο προαύλιο, η μάσκα δεν είναι απαραίτητη. Άλλα μέτρα, τα δύο γνωστά – καθαρά χέρια και κοινωνική απόσταση, μαζί με την αποφυγή αγγίγματος του προσώπου μας, είναι πολύ πιο αποτελεσματικά.

Πώς το πετυχαίνουμε αυτό;

Με εκπαίδευση και επανεκπαίδευση των παιδιών και συνεχή επιτήρηση από τους επόπτες.

Υπενθυμίζω ότι η μάσκα έχει και έναν μεγάλο κίνδυνο: αν το παιδί φορώντας τη μάσκα τρέξει ή παίξει, μπορεί να δυσκολευτεί η αναπνοή του. Θα νοιώσει δηλαδή ότι δεν του φτάνει ο αέρας.

Το μεγάλο παιδί θα αντιληφθεί ότι κάτι τέτοιο του συμβαίνει και θα σταματήσει, θα βγάλει τη μάσκα και θα αναπνεύσει ελεύθερα.

Το μικρό παιδί δε θα το καταλάβει και κινδυνεύει να πάθει ασφυξία, να ζαλιστεί και να πέσει κάτω.

Από τις ΗΠΑ έρχονται πληροφορίες για τον κίνδυνο αυτό, τον οποίο περιγράφουν ως πνιγμονή, από δε την Κίνα αναφέρονται τουλάχιστον δύο θάνατοι παιδιών, τα οποία έτρεχαν φορώντας μάσκα και ξαφνικά κατέρρευσαν.

Το δεύτερο, που αφορά στην πιθανότητα ενός κρούσματος λοίμωξης από κορωνοϊό στο σχολείο, χρήζει ιδιαίτερης προσέγγισης και κλιμακωτής απάντησης.

Σύμφωνα με τα τρέχοντα επιδημιολογικά δεδομένα, που δείχνουν πολύ μικρή διείσδυση και εξάπλωση του ιού στην κοινότητα, η πιθανότητα κρούσματος στο σχολείο είναι πραγματικά πάρα πολύ μικρή.

Η πρόληψη ενός τέτοιου ενδεχόμενου γίνεται από τους ίδιους τους γονείς. Αν δηλαδή κάποιο παιδί έχει έστω και ήπια συμπτώματα, που βάζουν την υποψία λοίμωξης από κορωνοϊό, μένει στο σπίτι και καλείται ο Παιδίατρος.

Αν κάποιο παιδί στο σχολείο παρουσιάσει αδιαθεσία ή κάποιο από τα συνήθη συμπτώματα ίωσης του ανώτερου αναπνευστικού, που μπορεί να οφείλεται σε οποιοδήποτε ιό, παραλαμβάνεται άμεσα από τους γονείς. Το σχολείο παράλληλα εφαρμόζει τις οδηγίες του ΕΟΔΥ, που έχουν συνταχθεί για αυτήν την περίπτωση.


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο εξομολόγος, ο πνευματικός και ο γέροντας ή η γερόντισσα.

Στη μικρή μας την αυλή, χιόνι έπεσε πολύ, κοκκινίζει η μύτη μας, τρέχουμε στο σπίτι μας.

Πίστη και υπακοή.