Καλό σου ταξίδι sonia

Σας χαιρετώ! Αν δεν είχε 8 ο μήνας, θα ακουγόταν σαν πρωταπριλιάτικο ψέμα. Κι όμως χιόνισε, όπως φαίνεται στο βίντεο που σας κοινοποιώ! Όπως κοιτούσα πόσο ΄΄χοντρές΄΄ νιφάδες έριχνε, κοίταξα πίσω και είδα τις πατημασιές μου στο χιόνι, που το είχε στρώσει ήδη. Σκέφτηκα τις πατημασιές και μου ήρθε στο μυαλό η πνευματική πατημασιά τα ίχνη  που αφήνει ο καθένας μας στον κόσμο αυτόν και ιδιαίτερα στις καρδιές των ανθρώπων του. Το μυαλό μου πήγε κατευθείαν σε μια φίλη, πνευματική φίλη, που έκανα μέσω της χάριτος του Θεού. Έφυγε απ αυτό τον κόσμο, το πρωί του Σαββάτου και πήγε στον άλλο. Εκεί που όλων τα βάσανα τελειώνουν και ευελπιστούμε, ότι θα κάνουν μια άλλη αρχή σε μια ζωή που δεν υπάρχει πόνος και λύπη αλλά ζωή χωρίς τέλος όπως λέει και ο Απόστολος της κηδείας.

Αυτήν την ιδιαίτερη περπατησιά, άφησε και η φίλη μας (θα την πω με το καλλιτεχνικό της) Sonia, που έδωσε ότι είχε στους δικούς της και μη….. την ζωή της, και είναι στο δρόμο της δικαίωσης και της δικαιοσύνης που οδηγεί στην αγκαλιά του Θεού. Η κληρονομιά που άφησε η Sonia στα παιδιά της, είναι αυτό για το οποίο δούλεψε όλα τα χρόνια της ζωής της που έζησε κοντά τους. Τους χάρισε το αποτύπωμα της καρδιάς της. Μια ευγενής καρδιά, γεμάτη με πλούσια και όμορφα μπλε, κόκκινα και πράσινα συναισθήματα. Έτσι έβαφε τα μαλλιά της και δεν καταλάβαιναν οι άνθρωποι ότι μ’ αυτό τον τρόπο, έδειχνε τις ευαισθησίες της. Ήπιων τόνων άνθρωπος, χωρίς μεγάλες κραυγές, παρόλο που ασχολήθηκε από αγάπη στον πλησίον με τα κοινά. Αυτή θα είναι Sonia μου η παρηγοριά σου στα παιδιά σου, και ειδικά στην μικρή σου κόρη που θα νιώθει το κενό της απουσίας σου περισσότερο και μεγαλύτερο. Όμως ο χρόνος όλα τα επουλώνει και τα αλλοιώνει, εκτός απ τις ρίζες που αφήνουν οι γονείς μας στην ψυχή μας, όπως αυτές τις βαθιές που άφησε η μαμά σας για σας. Καλό σου ταξίδι έστω και με καθυστέρηση κάποιων ημερών και κει που πας, μην ξεχνάς τα βλαστάρια σου που χρειάζονται την παρουσία σου, γιατί σίγουρα θα βρεις τρόπο να τους δείχνεις την αγάπη σου. Πρόδρομος μοναχός.